Over “Popmuziek” zijn de meningen verdeeld. Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet eens weet wat popmuziek exact betekent. Populaire muziek is te onderscheiden van zogenaamde kunstmuziek, maar als ik de muziek die ik luister kunst vind, is het dan niet langer popmuziek? Nu, ik luisterde toevallig afgelopen weekend naar Michael Jackson. Een zoektocht naar de popmuziek kan denk ik niet beter beginnen dan bij iemand die de naam “King of Pop” draagt (of is het nu droeg?) en aan hem ontkomen is onmogelijk dezer dagen. Het mag gezegd worden dat "zijn" composities, in vergelijking met die van de hedendaagse “popmuziek,” een stuk minder eenvoudig zijn.
Maar hoe je het ook went of keert, haute-culturalisten zijn over het algemeen niet bepaald fan van popmuziek, hier gedefinieerd als top-40 muziek. Nu hoop ik niet dat er onder ons mensen zijn die niet meer kunnen luisteren naar een band wanneer deze een bepaalde mate succes heeft bereikt, maar hoe dan ook, we geven graag af op dit muziek “genre.” En dat zal ik hier dan nog maar eens herhalen met kameraad Adorno.
Theodor Ludwig Wiesengrund Adorno was geaffilieerd met de Frankfurt School, waar ook Herbert Marcuse en Max Horkheimer onderdeel van waren. Dit instituut hield zich vooral bezig met cultuurtheorie en cultuurkritiek. Nu, als Wiesengrund—zijn naam geeft hem al een grote mate van autoriteit—ergens een hekel aan had, dan was het wel popmuziek. Waarom? Allereerst wordt deze muziek geproduceerd door de “Culture Industry.” Deze industrie legt cultuur van bovenaf op aan de massa. Cultuur was een handelsgoed geworden, dat kon worden gekocht en verkocht.
Popmuziek, zoals alle producten geproduceerd door de (cultuur) industrie, wordt volgens Adorno gedomineerd door twee processen: standaardisatie en pseudo-individualisatie. Liedjes lijken meer en meer op elkaar en hun structuren (couplet, refrein, etc) zijn inter- en intra-verwisselbaar, maar door kleine vernieuwingen schijnen (zeker niet blijken) ze uniek te zijn. Standaardisatie heeft te maken met gelijkenissen tussen muziekstukken; pseudo-individualisatie met de incidentele verschillen. Pseudo-individualisatie is dus de dekmantel voor de standaardisatie, waardoor wij het laatste minder of zelfs nauwelijks merken.
Zoals Adorno stelt zijn luisteraars van popmuziek kinderlijk. Hun primitivisme is niet dat van een onontwikkeldheid, maar dat van een door bovenaf opgelegd retarderen. Popmuziek, maar ook andere vormen van populaire cultuur, houdt mensen dom en tegelijkertijd tevreden (misschien is dat hetzelfde?), zodat ze niet in opstand komen tegen het systeem dat hen constant onderdrukt. Populaire cultuur creëert valse behoeften die vervolgens enkel kunnen worden bevredigd door het kapitalistische systeem. In deze vorm komt cultuur industie in de buurt van Althusser’s gebruik van “ideologie” en Gramsci’s “hegemonie.”
Altijd leuk zo'n polemiek. Maar wat blijft er van over in de praktijk? Hierbij enkele liedjes waarin popmuziek wordt veracht. Natuurlijk maken deze wel gebruik van diezelfde popmuziek in termen van theorie. Ik nodig een ieder graag uit tot een bijdrage.
Briljante Post-punk van Public Image Ltd (1980)
Post-punk van Radiohead (1993)
Overigens, toen ik “Pop is Dead” intypte op YouTube, waren er vrij veel hits op “Michael Jackson Died;” “King of Pop is Dead.” Betekent dit, nu dat Michael Jackson dood is, dat pop dood is? Zo blijkt dat dit nummer uit 1993 misschien wel té goed past bij deze gebeurtenis. Of wat te denken van de tekst:
So many face lifts, it's face flew off.
The Emperor he has no clothes on,
And his skin is pealing off.
Oh no, pop is dead, long live pop,
One final lot of coke to jack him off...
Een vooruitziende blik.
woensdag 8 juli 2009
Tour de Taal en andere dingen
Tour de Taal
Het kan jullie niet ontgaan zijn dat de Tour de France weer van start is gegaan. Nou had ik zelf vroeger weinig met wielrennen, maar de Tour de France begin ik de laatste jaren steeds leuker te vinden om te volgen. Je zou mij kunnen vergelijken met de gemiddelde voetbalhater die toch oranje wuppies op zijn kop plakt als het Nederlandse elftal speelt, omdat het zo gezellig is al dat oranje (argh..). Nou plak ik persoonlijk geen Random Readers van de Rabobank op mijn lichaam om de Nederlands ploeg aan te moedigen, dus misschien is de vergelijking ook niet helemaal terecht. Maar ja, soms moet je ook maar gewoon een eind weg typen bij een intro.
Wat ik eigenlijk wil met dit stukje is uw interesse wekken voor de fietswedstrijd der fietswedstrijden. Ik twijfel echter of de gemiddele Haute-Cultuurder wel zo sportminnend is. Vandaar dat ik het over een andere boeg gooi om u, de lezer, over te halen de Tour te gaan volgen. Ik zal mij daarom niet op de sport zelf concentreren, maar op iets waar de Haute-Cultuurder zeker voor open staat: taal. Mooie, ontroerende, prachtige, bij vlagen geniale taal. Het commentaar tijdens de live-uitzendingen van de Tour is namelijk om van te smullen. Verantwoordelijk hiervoor is de heer Maarten Ducrot, die samen met Herbert Dijkstra de tijd vol praat. Meneer Ducrot is namelijk een begenadigd wondertje van taal. De prachtigste uitdrukkingen, vergelijkingen, woorden en verhalen komen uit de welbespraakte mond van deze oud-wielrenner. Woorden waar de grote dichters der aarde slechts van konden dromen. Speciaal voor u heb ik de leukste quotes van Maarten Ducrot op een rijtje gezet. Leest en geniet, en zet de komende 2 weken de televisie aan om dit taalgeweld met eigen oren te horen.
- Kijk eens naar die Fédrigo. Die heeft een neus als een zinksnijder, maar hij zit er wel mee in de kopgroep.
- Kijk eens naar die kop. Met een mijnwerkersgezicht zit hij daar maar te stoempen op het buitenblad. Hij legt hem op de 12! Ik krijg er buikpijn van en wordt er emotioneel van. Dit spot werkelijk met alle wielerwetten, wat een klasbak toch!!
- Zie je dat Flecha het moeilijk krijgt? Die zit werkelijk als een aal te kronkelen op zijn zadel…
- Nu kan ie niet gaan lopen linkeballen hoor…
- Ja dan kun je 1000 keer Lequatre heten, maar dan wordt je er gewoon afgepierd hoor! Wielrennen is hetzelfde als kijken wie het langst met zijn vinger tussen de deur kan zitten. Lequatre houdt dat schijnbaar niet het langste vol. Hij hing overigens al een tijdje als een nat washandje aan de lijn te wapperen.
- Kijk eens naar die Nibali. Hij geeft er nog een enorme snok aan, maar op deze manier rijdt hij zijn eigen karretje in de poep.
- Met alle respect hoor, maar die daalt werkelijk als een drol! Hij gaat als een trut door die bochten. * even later * En nu gaat ie ook nog staan pissen, op een moment dat de zijn hersenen zijn oren uitkomen als gebakken kroketten!
Persoonlijke favoriet:
- Ik zie dat Flecha nog maar 1 slokje dorstlesser in zijn bidon heeft. In mijn tijd had je altijd frictie in je schoenen. Soms had je brandende voeten op een warme dag en dan vroeg je jezelf af of je het laatste beetje in je bidon beter op kon drinken of in je schoenen kon gieten. Wat je ook deed, je kreeg er altijd spijt van!
- Dit is pure reclame voor de wielersport. Dit is wat wielrennen weer geloofwaardig maakt. Renners die iets doen wat eigenlijk niet kan.
- Deze kasseien zijn strakker gelegd dan verderop, daar heeft Napoleon ze nog zelf gelegd. Zó vanuit een helikopter.
- ...en nou komt het er op aan...Wie van de twee sprint het minst langzaam?
- Wielrennen is de enige echte sport. Alle andere ‘sporten’ zijn spelletjes. Geen scheidsrechters die fluiten bij vals spel, niet stoppen als je buiten de lijn komt, geen theepauze na drie kwartier, geen rij kurken tussen jou en je tegenstanders.
- Tien minuten is lang hoor, ga maar is 10 minuten met je vinger tussen de deur zitten, dat is pas lang!
- Je moet altijd eerst het bordje van een ander leeg eten.
- Wat een fantastische sprint, kijk die koppies! Kolobnev doe je hoofd even omhoog... Ja geweldig, deze foto neem ik als bureaublad!
- Een lekke band voor Cancellara is funest. Wij gaan nu bidden voor een lekke band.
Andere dingen
Lang verhaal hierboven zie ik. Dus dit hou ik kort. Nieuwe single van Arctic Monkeys vindt u hier en het leukste eerbetoon aan de witte dansende en zingende neger vindt u hier.
Het kan jullie niet ontgaan zijn dat de Tour de France weer van start is gegaan. Nou had ik zelf vroeger weinig met wielrennen, maar de Tour de France begin ik de laatste jaren steeds leuker te vinden om te volgen. Je zou mij kunnen vergelijken met de gemiddelde voetbalhater die toch oranje wuppies op zijn kop plakt als het Nederlandse elftal speelt, omdat het zo gezellig is al dat oranje (argh..). Nou plak ik persoonlijk geen Random Readers van de Rabobank op mijn lichaam om de Nederlands ploeg aan te moedigen, dus misschien is de vergelijking ook niet helemaal terecht. Maar ja, soms moet je ook maar gewoon een eind weg typen bij een intro.
Wat ik eigenlijk wil met dit stukje is uw interesse wekken voor de fietswedstrijd der fietswedstrijden. Ik twijfel echter of de gemiddele Haute-Cultuurder wel zo sportminnend is. Vandaar dat ik het over een andere boeg gooi om u, de lezer, over te halen de Tour te gaan volgen. Ik zal mij daarom niet op de sport zelf concentreren, maar op iets waar de Haute-Cultuurder zeker voor open staat: taal. Mooie, ontroerende, prachtige, bij vlagen geniale taal. Het commentaar tijdens de live-uitzendingen van de Tour is namelijk om van te smullen. Verantwoordelijk hiervoor is de heer Maarten Ducrot, die samen met Herbert Dijkstra de tijd vol praat. Meneer Ducrot is namelijk een begenadigd wondertje van taal. De prachtigste uitdrukkingen, vergelijkingen, woorden en verhalen komen uit de welbespraakte mond van deze oud-wielrenner. Woorden waar de grote dichters der aarde slechts van konden dromen. Speciaal voor u heb ik de leukste quotes van Maarten Ducrot op een rijtje gezet. Leest en geniet, en zet de komende 2 weken de televisie aan om dit taalgeweld met eigen oren te horen.
- Kijk eens naar die Fédrigo. Die heeft een neus als een zinksnijder, maar hij zit er wel mee in de kopgroep.
- Kijk eens naar die kop. Met een mijnwerkersgezicht zit hij daar maar te stoempen op het buitenblad. Hij legt hem op de 12! Ik krijg er buikpijn van en wordt er emotioneel van. Dit spot werkelijk met alle wielerwetten, wat een klasbak toch!!
- Zie je dat Flecha het moeilijk krijgt? Die zit werkelijk als een aal te kronkelen op zijn zadel…
- Nu kan ie niet gaan lopen linkeballen hoor…
- Ja dan kun je 1000 keer Lequatre heten, maar dan wordt je er gewoon afgepierd hoor! Wielrennen is hetzelfde als kijken wie het langst met zijn vinger tussen de deur kan zitten. Lequatre houdt dat schijnbaar niet het langste vol. Hij hing overigens al een tijdje als een nat washandje aan de lijn te wapperen.
- Kijk eens naar die Nibali. Hij geeft er nog een enorme snok aan, maar op deze manier rijdt hij zijn eigen karretje in de poep.
- Met alle respect hoor, maar die daalt werkelijk als een drol! Hij gaat als een trut door die bochten. * even later * En nu gaat ie ook nog staan pissen, op een moment dat de zijn hersenen zijn oren uitkomen als gebakken kroketten!
Persoonlijke favoriet:
- Ik zie dat Flecha nog maar 1 slokje dorstlesser in zijn bidon heeft. In mijn tijd had je altijd frictie in je schoenen. Soms had je brandende voeten op een warme dag en dan vroeg je jezelf af of je het laatste beetje in je bidon beter op kon drinken of in je schoenen kon gieten. Wat je ook deed, je kreeg er altijd spijt van!
- Dit is pure reclame voor de wielersport. Dit is wat wielrennen weer geloofwaardig maakt. Renners die iets doen wat eigenlijk niet kan.
- Deze kasseien zijn strakker gelegd dan verderop, daar heeft Napoleon ze nog zelf gelegd. Zó vanuit een helikopter.
- ...en nou komt het er op aan...Wie van de twee sprint het minst langzaam?
- Wielrennen is de enige echte sport. Alle andere ‘sporten’ zijn spelletjes. Geen scheidsrechters die fluiten bij vals spel, niet stoppen als je buiten de lijn komt, geen theepauze na drie kwartier, geen rij kurken tussen jou en je tegenstanders.
- Tien minuten is lang hoor, ga maar is 10 minuten met je vinger tussen de deur zitten, dat is pas lang!
- Je moet altijd eerst het bordje van een ander leeg eten.
- Wat een fantastische sprint, kijk die koppies! Kolobnev doe je hoofd even omhoog... Ja geweldig, deze foto neem ik als bureaublad!
- Een lekke band voor Cancellara is funest. Wij gaan nu bidden voor een lekke band.
Andere dingen
Lang verhaal hierboven zie ik. Dus dit hou ik kort. Nieuwe single van Arctic Monkeys vindt u hier en het leukste eerbetoon aan de witte dansende en zingende neger vindt u hier.
Abonneren op:
Posts (Atom)